We werden ' s morgens vroeg uitgezwaaid door de schone Griekse serveerster voor een lange vermoeiende rit naar Eichstätt waar we Anna en Ank weer zouden ontmoeten. Het werd voor mij de zwaarste dag, want het was niet alleen heet (hebben voor liters dorstlesser nog een supermarket overvallen; zie foto), maar het werd ook onze twee na langste etappe. Bovendien hadden we het Taubertal gelaten voor wat het was. We vonden dat het veel te lang duurde en wilden lange stukken weg fietsen ipv slingerdeslang rijden. Voordat we in Rothenburg ob der Tauber aankwamen bleek Johns cranckstel het tijdens een zware lange klim bijna te begeven. Deze werd met raad en daad door de plaatselijke fietsenmaker (zijn winkel heette Rad und Tat) vastgezet en na een bakkie koffie konden we onze tocht voortzetten.
Jos vond dat ik voor het plaatsnamenbord Ansbach op de foto vereeuwigd moest worden en je vraagt je misschien af waarom? Omdat hier mijn voorvaderen vandaan komen. De naam Hörters komt van het woord Hörter. Het woord Hörter betekende in de 18e eeuw een belastinginner. Een inspecteur van de Rijksbelastingen zak maah zegge. Na in Ansbach gegeten te hebben ging het richting Eichstätt, via Gunzenhausen in het Altmühltal. In het snikhete weer kregen we uiteindelijk nog een flinke klim voor onze kiezen, die ik mijn leven niet snel vergeet. Om half 8 werden we door een behulpzame Duitser, die ons de weg wees, via een schitterende en lange afdaling met zo'n 70 km per uur Eichstätt ingeloodst.
De dames hadden het mooie hotel ' Die Trompete' voor ons geregeld, waar John ons ' avonds voor het diner uitnodigde, omdat hij deze dag jarig was.
Gebruikte calorieën: 9733
Jos vond dat ik voor het plaatsnamenbord Ansbach op de foto vereeuwigd moest worden en je vraagt je misschien af waarom? Omdat hier mijn voorvaderen vandaan komen. De naam Hörters komt van het woord Hörter. Het woord Hörter betekende in de 18e eeuw een belastinginner. Een inspecteur van de Rijksbelastingen zak maah zegge. Na in Ansbach gegeten te hebben ging het richting Eichstätt, via Gunzenhausen in het Altmühltal. In het snikhete weer kregen we uiteindelijk nog een flinke klim voor onze kiezen, die ik mijn leven niet snel vergeet. Om half 8 werden we door een behulpzame Duitser, die ons de weg wees, via een schitterende en lange afdaling met zo'n 70 km per uur Eichstätt ingeloodst.
De dames hadden het mooie hotel ' Die Trompete' voor ons geregeld, waar John ons ' avonds voor het diner uitnodigde, omdat hij deze dag jarig was.
Gebruikte calorieën: 9733
Geen opmerkingen:
Een reactie posten